Deze week is er enorm veel gebeurd. Regelmatig gingen we naar het dorp, we planden de praktische zaken met hen en het werk kon beginnen. Nadat de geplande locatie voor onze zonnepanelen toch niet zo ideaal bleek (er stond immers een grote boom naast), besloten we om de panelen te gaan plaatsen op een huisje dat we laten maken. We zouden dat huisje in elk geval al laten maken, omdat we een veilige plaats nodig hebben om de batterijen en andere componenten op te bergen. Ook bestelden we een metalen frame bij een lasser in de stad om onze panelen stevig op het dak te kunnen plaatsen. Grachten werden gegraven naar onze richtlijnen en daarna opnieuw gegraven toen de elektricien in het dorp toekwam en onze fouten corrigeerde. Theorie en praktijk, toch best verschillend ?. We gingen elektrische kabels kopen en de huizen werden verbonden. Dit doen we voordat we de zonnepanelen en andere componenten kopen en installeren. Op deze manier hoeven we de laatste dag enkel maar de laatste componenten te halen en te verbinden, waardoor we nooit dure zonnepanelen of batterijen ergens onbewaakt moeten achterlaten.
Zaterdag werkten we nog hard door, maar zondag namen we welverdiende rust. We probeerden frietjes met kaaskroketten en appelmoes helemaal zelf te maken voor de broeders hier op de boerderij. Fien was van weinig hulp wegens ziekte (kwestie van in evenwicht te blijven met Timon die het vorige week zitten had), dus Timon droeg de verantwoordelijkheid om een belgwaardige maaltijd te bereiden. En zoals verwacht, liep het weer allemaal anders dan verwacht. Kaaskrokketten werden loodzware kaassaus en frieten werden vetdoorweekte hompen pattat. Maar ach wat maakt het uit, met grote glimlachen speelden ze het hier allemaal vlot naar binnen. Ze zijn hier niet bang van wat extra calorien, een van de broeders kapte nog gauw twee lepels suiker in zijn sprite voor we toastten op alweer een mooie avond.
Volgende week gaan we door met de installatie en hopen tegen het einde van de week alles af te hebben. We kijken uit naar het verschil dat deze samenwerking kan betekenen voor de families in het dorp!
Nog even ter zijde: Afrikanen houden van foto’s. Dat hadden we wel al eens horen waaien maar hier ondervinden we het zelf. In theorie is fotograferen gemakkelijk, de praktijk blijkt weer anders. Zie onderstaande foto’s.
En er zijn nog wat andere foto’s natuurlijk!
Boeiend zeg! Wat een ervaring!
Met de raak geschreven blog van Timon en bijhorende foto’s krijgen we een mooi beeld van het project en de ruimere situatie. Doe zo verder!
Suggestie1: Kun je eens verduidelijken hoe het team eruit ziet? Als je op de website gaat naar project “PV Awareness Parakou” zie je het team met 5 leden: Jan, Tom Cedric, Fien en Timon. Als je doorscrolt op de blog van dit project kom je op blogs van Willem Maertens. Die zitten onder dezelfde projectnaam, de activiteiten (sleuven graven, kotje metselen) lijken er ook in de foto’s en commentaar is er geen link met de 5 genoemde leden.
Suggestie2: Kun je eens nazien of jullie blog wel de juiste tags draagt? De blog van Timon is niet te vinden via ‘project’ en doorklikken. Je kan er enkel naar toe via ‘blog’ maar zelfs daar is het onhandig want dan verdwijnen de berichten van Timon als je filtert op project ‘PV awareness Parakou’.