Om het gezever in de vorige blog te compenseren, gaan we deze keer voor een serieuze blog. Vanaf nu zijn we nog twee weken op locatie en daarom blikken we even terug op wat we tot nu toe gedaan hebben. Hou jullie vast voor een lang blogbericht.
Om deze post wat overzichtelijk te maken, splitsen we het op in vier puntjes: de financiële analyse, het upscalen van het bedrijf, de partners en de fun.
Ons project had eerst en vooral een experimenteel doel: nagaan of compost produceren in Oeganda rendabel kan zijn. Daarom was het maken van een financiële analyse belangrijk, om een idee te krijgen over het totaal kostenplaatje. Aan deze financiële analyse hebben we enkele weken werk gehad, maar nu kunnen we met een gerust hart zeggen dat hij af is voor het composteerproces zoals het nu loopt. En wat een opluchting was het resultaat! Want compost produceren blijkt namelijk veel minder duur te zijn dan we gedacht hadden én bovendien kan er winst mee gemaakt worden. Dit aantonen is van groot belang in een land als Oeganda; men kiest pas voor een activiteit als men ervan overtuigd is dat het geld in het laadje brengt. Het mooie aan deze financiële analyse is dat het ook andere bedrijven kan helpen om te starten met composteren.
Even wat meer uitleg over wat deze analyse nu eigenlijk inhield. We spraken in onze vorige blogs al over de metingen die we hiervoor moesten doen, zoals de brandstofmeting. De vorige weken kwam daar ook een kwantificatie bij van de afvalstromen. Een voorbeeld hiervan is de hoeveelheid anorganisch en organisch afval op één truck die geleverd wordt op de boerderij. Zo konden we berekenen hoeveel compost er geproduceerd kan worden en tegelijkertijd hoe vaak we transport moeten rekenen om anorganisch afval te leveren aan de dumpingsite. Ook de hoeveelheid PET probeerden we te kwantificeren, omdat er een kans is dat we die kunnen verkopen aan een bedrijf dat plastiek recycleert. Andere belangrijke zaken zijn het aantal werknemers die nodig zijn, de prijs van zakken om compost in te verpakken, transportkosten en de prijs van materiaal nodig om te composteren zoals zagemeel en toptex. Dit laatste is een speciaal materiaal dat ondoorlaatbaar is voor water, maar zuurstof wel doorlaat zodat optimale omstandigheden voor het composteren gecreëerd worden. Toptex te pakken krijgen was geen eitje, want we moesten dit helemaal van Kenia laten komen. Onze bestelling is nu rond, nu nog wachten op de levering!
Om de kers op de taart te zetten, zullen we de volgende weken proberen de financiële analyse uit te breiden naar een professioneler model dat ook rekening houdt met het aanvragen van licensies en verzekeringen. Deze kosten hebben we tot nu toe niet mee gerekend, omdat het bedrijf dit soort kosten momenteel nog niet heeft. Op lange termijn zal dit uitgebreider financieel model echter wel een meerwaarde bieden. In de volgende blog laten we jullie weten hoe dat vlot.
Op naar puntje 2, het upscalen van dit bedrijf. Op de fotos zien jullie ons aan het werk tijdens het opnieuw opstarten van het composteerproces, maar daar hadden we jullie al eerder van op de hoogte gebracht. De laatste weken hebben we steeds meer trucks naar de boerderij gebracht met afval. We zijn nu in staat heel wat compost te leveren als het proces is afgerond. De werknemers met wie we nu werken, doen hun job goed en zijn mee met het hele proces. We proberen hen via korte trainingen ook kennis bij te brengen over de economische achtergrond van compost en de verschillen met andere landbouwproducten zoals fertilizers. Zo hopen we de kennis die we hebben verder te verspreiden en in stand te houden als wij weg zijn. We hebben bovendien ook een composteergids geschreven die alle informatie bevat die de verschillende Humasol teams verzameld hebben. Deze is in de eerste plaats bedoeld voor de partner, maar wie weet kunnen we er ook anderen mee verder helpen.
Bij het upscalen hoort verder ook het bouwen van een trommelzeef om compost te zeven op een efficiënte en minder arbeidsintensieve manier. Dit idee hadden we in België al uitgewerkt, nu kwam het er op aan een goede lasser te vinden. Chrispin bracht ons in contact met Mozes, een sympathieke jonge kerel uit ons dorpje die zich over onze zeef ontfermt. We spraken met hem een deadline af, namelijk het einde van deze week, dus we hopen jullie in de volgende blog met goed nieuws te verrassen. Opmerking: deadlines tellen niet in Oeganda, dus lees vorige zin als ‘tegen het einde van ons project’.
Na puntje 2 volgt puntje 3: de partners. Ons project heeft een belangrijke economisch-sociale dimensie waarbij we proberen een onbekend product op de markt te brengen. Daarvoor is het in de eerste plaats belangrijk een breed netwerk te hebben. Uit al dat sociaal doen, zijn enkele hoopgevende contacten tot stand gekomen. Ten eerste kunnen we onze compost gratis laten testen door een toonaangevend onderzoeksinstituut in de buurt, NARO. We spraken al een aantal keer met hen af en recent lieten we hen ook de boerderij zien met de site waar afval gecomposteerd wordt, wat hen zo mogelijk nog enthousiaster maakte. De volgende stap is de compost laten testen wat betreft de nutriënteninhoud, waarvoor we in contact proberen komen met een universiteit in Kampala. NARO wilt de experimenten voor ons ontwerpen en uitvoeren. Met hun resultaten kan de meerwaarde van compost voor verschillende gewassen aangetoond worden en kunnen boeren overtuigd worden.
Via een tweede contact, Christopher, proberen we ons te focussen op het ontwikkelen van een markt voor compost. Via hem kwamen we in contact met belangrijke personen binnen de gemeente om ons product voor te stellen. Woensdag volgt onze eerste presentatie voor hen. Via Christopher zullen we ook een voorstelling proberen geven aan associaties van boeren. Het klikt bovendien goed tussen Christopher en Chrispin en volgende week spreken ze zelfs onder hun tweetjes af. Dit kan onbenullig klinken, maar voor ons is het heel belangrijk dat het netwerk dat wij opbouwen verder gebruikt wordt door Chrispin.
Verder zijn we in contact gekomen met een fabriek die plastiek recycleert. Ondertussen zijn ze al eens langs gekomen op de boerderij om onze afvalstroom te analyseren. Ze zijn bereid om de PET fractie op te kopen. Zo slaan we twee vliegen in één klap: winst voor Waste Masters uit afval én recyclage van plastiek in plaats van dumping op een stortplaats. Woensdag bezoeken we hun fabriek, samen met Chrispin, om de werkomstandigheden te analyseren en verder te overleggen.
Een laatste contact dat we hebben gelegd is de National Youth Farmers Association. Deze organisatie stimuleert jonge boeren om op een vooruitstrevende manier aan landbouw te doen. Voor een groep van 40 boeren gaven Sarah, Lien en Chrispin samen een presentatie over compost. Aan het aantal vragen dat daarna volgden, konden we hun enthousiasme voelen!
Tijd om over te gaan naar het laatste puntje: de fun! Deze keer houden we het kort: het plezier kan hier niet op. Na wat weekendjes opgespaard te hebben, trokken we drie dagen naar de Sipi falls om even op adem te komen. We maken er niet te veel woorden aan vuil: de slideshow hieronder zegt genoeg (zelf klikken).
We groeten jullie nog even op zijn Lugandees en beloven volgende week opnieuw een blog: welaba!
