Dinsdag 3 juli waren we nog maar op de luchthaven of we kregen al te maken met wat we de komende weken nog veel gaan meemaken, ‘Hora Peruana’. Een afspraak in Peruviaanse tijd is immers niet zo strikt, een uurtje later is perfect op tijd. Onze vlucht naar Montréal was met 3u vertraagd, dus ons geduld werd al direct op de proef gesteld! Een 7-tal uur vliegen naar Montréal, waarna we tijdens onze overstap in de gate nog net de penalty’s van Colombia-Engeland konden volgen. 9u later kwamen we dan –licht gejetlagged- om 1u ‘s nachts lokale tijd aan op de luchthaven van Lima.
Met een bang hartje ging het dan richting bagageband, maar hoezee, onze 3 zware rugzakken rolden na enkele minuten allemaal de band af. Op voorhand hadden we een taxi naar onze hostel in Miraflores geregeld, maar de juiste taxichauffeur in de arrival vinden was minder simpel dan gedacht. Iedere taxichauffeur probeerde ons te overtuigen om met hem naar het centrum te rijden, ook al stond er ‘Christophe’ ipv ‘Bruno Feryn’ op zijn bordje. Uiteindelijk vonden we dan toch een chauffeur met de juiste naam op zijn bordje. Hij besloot ons dan op te sluiten in een ruimte afgesloten met linten terwijl hij nog 2 passagiers zocht. Onze eerste ervaring aangestaard worden als gringos in Perú was onmiddellijk een feit. Een helse rit door het centrum van Lima later, konden we dan eindelijk na een reis van een dikke 25u ons bedje induiken.
Woensdag was het dan onmiddellijk op naar ‘cosas mas importantes’. We spraken in Lima af met Yannick, een Belg die een jaar lang voor Islas de Paz Perú in Huánuco gewerkt heeft. Hij begeleidde ons naar Arrebol, een winkel een uurtje rijden uit het centrum van Lima gespecialiseerd in baños secos. De ‘winkel’ was niet direct wat je er bij zou voorstellen, eerder een bureau geïnstalleerd in de living van een Peruviaanse familie. Onze bestelling van 28 speciale scheidingstoiletbrillen stond klaar, enige onderhandelingen later kwamen we tot een akkoord. Onze eerste en belangrijkste aankoop in Perú was een feit!
Na een selfie samen verlieten we Yannick in het centrum van Lima, deze 3 gringos konden de stad gaan verkennen. Jetlag of niet, het was lunchtijd en we besloten te gaan eten in Vida Sana, wat een populaire plaats voor Peruvianen leek te zijn. De kaart bestond uit Peruviaanse specialiteiten, we hebben dus maar lukraak een paar gerechten uitgekozen. Het ene viel al wat beter mee dan het andere, maar vooral ‘Caldo de Gallina’ was toch opmerkelijk. Een bouillon met noedels, een hardgekookt ei en kip die echt naar plastiek smaakte was nu toch niet echt onze smaak. We wilden graag een review schrijven op TripAdvisor, maar het leek niet te bestaan. Verdacht?
Vervolgens gingen we met 2 reisgidsen in de hand op stap in Lima, toeristenmodus: ON. Lima is nu niet echt de mooiste stad in Zuid-Amerika, maar er zijn toch enkele mooie plekjes. Een van de meest opvallende dingen was toch wel een kathedraal waar opeens in het midden van de hoofdgang een rooster was waardoor je in de catacomben kon kijken. Toch maar wat luguber zo menselijke schedels en botten onder je voeten. Nog enkele pleinen en gebouwen later, hadden we het centrum van Lima toch snel gezien. ’s Avonds vierden we onze eerste avond in Peru met een lekker etentje, zonder arróz en pollo.
Donderdag brachten we voor we een binnenlandse vlucht namen naar Huánuco nog een bezoekje aan Miraflores, een moderne en toeristische buurt in Lima waar ook onze hostel zich bevindt. Miraflores bevindt zich aan de zee en heeft aan de zandsteenkliffen enkele mooie parkjes die toch nog een bezoekje waard zijn. Om 15u vertrokken we dan opnieuw, voor een korte vlucht over het prachtige Andesgebergte. Het vliegtuigje telde slechts 14 rijen en we kwamen aan op een vliegveldje met een mini aankomsthal. Enkele minuten na aankomst stond er al een 4×4-klaar van Islas de Paz Perú, ons avontuur in Huánuco kan beginnen!
Veel groetjes van deze 3 gringos in Perú,
Bruno, Laure y Jasmine
