Bekijk ook onze nieuwe vlog op url: https://youtu.be/oYZPhgONDGk

Na het zinderende succes van de medische post konden we niet wachten om te beginnen van de school ook op een weekje te fixen, cuz teamwork makes the dream work. De school, onze tweede installatie van de drie die we hier gaan bouwen, was ons grootste project. De installatie telt zes zonnepanelen en de hele school moest nog voorzien worden van bekabeling, Dit in tegenstelling tot de medische post, waar de schakelaars en stopcontacten al voor ons in de muur waren gezet.

Na een paar dagen hard werken werd toch duidelijk dat we de installatie van de school misschien een heel klein beetje hadden onderschat. Maar nu echt maar een klein beetje. Op een paar dagen ging het toch niet lukken, zo bleek.. (‘t was dan uiteindelijk meer dan 10 dagen lol)

Soms waren bijvoorbeeld de vijzen op waardoor we naar Bansang moesten, waardoor we weer een dag ‘verloren’ waren. Bansang is een groter dorp op een aantal kilometer van Kunting. Om daar te geraken is er een auto nodig en moeten we een oversteek maken over het water. Het voordeel was dan wel weer dat we in Bansang mango’s konden kopen en nekeer een frisse pint of een fruit cocktail konden drinken. Enkel dat gefilterd water heel de tijd durft soms al eens tegen steken.

Stilletjes aan begonnen we ons leventje in Kunting meer een meer gewoon te worden en kreeg de bekabeling in de school meer en meer vorm. Na het bekabelen werd de grondinstallatie opgebouwd en geplaatst op het domein van de conciërge, de buren van de school. Om de grondinstallatie in elkaar te zetten werd er gebruik gemaakt van een metaalboor en werd er beton gegoten om de installatie te verankeren in de grond (echt wel noodzakelijk, het kan soms eens goed regenen in Kunting).

 

Emiel, duidelijk de zwakste van ons drie, is ook eventjes ziek geweest. Maar door onze goede zorgen is hij er gelukkig terug doorgekomen. De laatste dagen begon het toch wel harde werk meer en meer op ons te wegen! We begonnen dan ook alledrie enorm uit te kijken naar ons welverdiende vakantie.

 

Toch bleef de moed er goed inzitten, want we hadden natuurlijk nog ons dreamteam dat door middel van teamwork de dream ging laten worken hé! En euhm, wat was daar in zicht? Ja hoor, het einde! Daar gaan we dan, OP VAKANTIE!!

Trots op onze grootste installatie en vooral trots op de elektriciteit en het licht dat de mensen hier zo hard zal helpen, konden we op vakantie vertrekken. Maar niet zonder dat te vieren met Kawsu (of was het Sawku?), Lamin, Lamin en Lamin. Later zijn Lamin en Lamin ook nog afgekomen. Hier iets vieren, dat doen we door ‘lei’ te drinken, gecondenseerde melk met munt. Een hele mooie afsluiter!

Humasol