Ondertussen leven wij al twee weken op een Franse missionarispost/boerderij in Sokounon bij de broeders. Oorspronkelijk gesticht door frère Vincent is enkel decennia geleden het christendom in de buurt vanaf hier verspreid. De weg van Cotonou naar Parakou is een wondermooie weg, met minder wondermooie ontzettend luide muziek op de achtergrond, dwarsdoor het zuidelijkdeel van Bénin. Al snel lieten wij de drukte van Cotonou achter ons en het werd duidelijk dat het leven hier aangenamer verliep. De armoede waar in sommige delen van Cotonou niet naast te kijken was, viel hier mee. Eens aangekomen in Parakou worden wij opgewacht door Pierre-Benjamin, de manager van de boerderij. De boerderij is heel pittoresk en zelfvoorzienend op meerdere vlakken. Er worden zowel gewassen zoals soja, maïs, bananen en mango geteeld als verschillende soorten
dieren gekweekt. Hiernaast wordt de meerderheid van de benodigde energie opgewekt met behulp van pv-installaties, waarvan enkele het werk zijn van Humasol. Het dient als een kenniscentrum in de omgeving waar zowel boeren en stagiaires samen werken aan agronomie

David en Parfait

De eerste week spendeerden wij veel tijd aan het ontdekken van de buurt en het leggen van de juiste contacten voor het project.
Hierbij kregen wij veel hulp van Parfait, de lokale technicus die het onderhoud van de installaties op de boerderij en de omgeving doet.
Op dit moment was er ook een scouts uit Nethen op de boerderij die toch veel leven bracht. Samen bezochten wij de dorpen, waar de taferelen toch anders waren dan in Berendrecht of Lummen. De inwoners spraken helaas vaak geen Frans, maar met behulp van een tolk kunnen wij toch vaak een gesprek met de inwoners aangaan. Vaak zijn het enkel de kinderen die Frans kunnen, aangezien de volwassenen niet geschoold zijn en enkel het Batingu, de lokale taal, praten. Ondertussen kunnen wij wel al een begroetingsgesprek in lokale taal voeren dat er als volgt uitziet: “Akpounando”, “Alafia”, “Oh, “Ooh”, “Mmm”, “Oho”… (vervolg van Mmm en Oh tot 1 van de 2 er genoeg van heeft)

Op de boerderij zijn wij bevriend geraakt met de bio-ingenieurstudenten van Parakou. Na veel met hen gepraat te hebben, merken wij dat hun niveau van onderwijs zeker niet onderdoet aan de onze. Het zijn superintelligente gasten, die een onberispbaar Frans praten. Toch hebben zij enkele visies over het leven die heel erg verschillend zijn van de onze. Voornamelijk over huwelijk, het leven in het Westen en religie lopen de meningen uiteen. Voor hen is het vanzelfsprekend dat het meisje bij de jongen gaat wonen, natuurlijk gebeurt dit best niet voor je je studies afmaakt, anders stoppen de ouders
met het financieren van de studies. Dit is vaak de reden dat jongeren hun studies niet afmaken. Het concept sneeuw en ijs is heel moeilijk te begrijpen voor hen, wat het des te leuker maakt voor ons om uit te leggen. Tevens zijn wij met hen, de scouts en de jongeren van het dorpje al eens gaan voetballen. Wij kunnen niet ontkennen dat zij een pak beter tegen de avondzon bij 30°C konden als ons. Het is fijn dat er toch jongeren met dezelfde leeftijd aanwezig zijn!

Om jullie een beter zicht te geven hoe ons leven er hier uitziet, vinden jullie hier in het kort onze algemene dagplanning.
Meestal beslissen we voor 1 of meerdere dagen een planning met wat we willen verwezenlijken en ook een einddoel voor de week zodat we zeker voldoende gedaan krijgen.
Weekdag:

Spelletjesavond met de plaatselijke bio-                                      ingenieurs

6:50          : Opstaan en ontbijten (Frans brood met pindakaas, mangoconfituur en earl-grey thee)
7:30          : Lopen tussen de velden en in het dorp als we goesting hebben (Voorlopig 2 keer gebeurd)
8:00          : Douchen + klaarmaken voor de dag
tem 13:00 : Nemen van een Zem naar Parakou: zoeken naar componenten of contactpersonen, onderhandelen over prijs.. en terugkeer naar de boerderij
13:00        : Middagmaal (combinatie van Europese en Beninese invloeden gemaakt door kok Jean-Pascal)
tem 15:00 : Siësta
tem 19:00 : Analoog aan de voormiddag
19:00        : Avondmaal
tem …       : Spelletjes spelen met scouts, bio-ingenieurstudenten, lezen…

Weekend:
Geen algemene planning!
Normaal gezien wordt er door de Beninezen gewerkt tem zaterdagmiddag, wanneer voor hen dan het weekend begint.
Wij proberen In het weekend niet te ‘werken’ en iets ontspannend te gaan doen. Zo zijn we ondertussen al met de andere Humasol-studenten die in Parakou zitten, gaan zwemmen/chillen in een hotel, Europees gaan uiteten, voorzichtig eerste danspasjes gaan placeren met de Beninezen en een Peuhl-dorp in de buurt gaan bezoeken.

Eerste keer zelf de kleren gewassen. (Wees trots mama)

David op weg om een bij te vermoorden :O

Chillen aan het zwembad met de plaatselijke 66’ers

Momenteel bevinden we ons al ongeveer 2 weken op de boerderij van Sokounon en mogen we best trots zijn wat we voorlopig al verwezenlijkt hebben.
Zo hebben wij de belangrijkste componenten van de pv-installatie zoals de zonnepanelen, batterijen, charge controller (voor de niet-technici onder ons: dit zorgt voor het juist laden/ontladen van de batterij) en de invertor (zet DC-spanning om naar AC-spanning). De onderhandelingen over de prijzen bij Garba & Fils duurden twee uur, maar dit leverde ons wel een besparing van 500 euro op. Ondenkbaar in België waar vaste prijzen de norm zijn. Na bezoek bij monsieur Charles van de Centre Recherche de Téchnologie Agricole is ook het mechanisch deel van onze zonnemolen in orde.
Nu resten er enkel nog het onderstel en de veiligheidscomponenten eer het echte werk beginnen kan. Momenteel zitten wij echter vast doordat het momenteel regenseizoen is en het water ons op de boerderij houdt. Hopelijk schijnt binnenkort de zon weer, zodat de vakantie feeling de Belgische sfeer hier verdrijft.

David met onze molen

P.S.: Als iemand een hangmat wil opsturen: zeer welkom! Helaas hebben zij hier geen adressen, maar als je er Ferme du Sokounon, Parakou opschrijft, komt het zeker terecht!

Alleen maar liefde voor elkaar!

Humasol