Helemaal niet zo lang geleden (lees: 2017) leefden er, in een land hier niet zo ver vandaan (lees: België), drie wondermooie jonkvrouwen en één dappere ridder (lees: vier geniale studenten). Ze kwamen van verschillende uithoeken van het land. De eerste en kleinste prinses, een volle 1,58 m groot, heette Sara en kwam van het verre Oost-Vlaanderen. De andere drie, Sarah, Lien en Gilles, kwamen uit hetzelfde rijk, Vlaams-Brabant. 18 jaar lang leefden ze in hetzelfde land, zich niet bewust van elkaars bestaan, tot hun wegen elkaar kruisten aan de academie der bio-ingenieurs. Na drie jaar onderricht, voelden ze een onverklaarbaar diep verlangen om de wijde wereld te verkennen en hun kennis in praktijk te brengen. Daarom schreven ze zich in voor de orde der Humasol-broeders. Zo werden ze geselecteerd voor het project Waste Masters 4, want in hun hart brandde dezelfde boodschap:

“Don’t waste your waste”

Dit was een legendarische introductie voor wat hopelijk een legendarisch avontuur wordt. Maar geen avontuur zonder een serieuze voorbereiding. Daarom hebben wij ons dit semester bezig gehouden met het eerste deel van de voorbereiding van dit project. Dit begon met ons in te werken in het Waste Masters verhaal. We nemen jullie even mee… Waste Masters ltd. is een klein bedrijfje in de omgeving van Kampala, Oeganda, dat opgericht werd door Chrispin Lutalo, onze lokale partner. Dit bedrijfje hield zich oorspronkelijk bezig met het ophalen van afval bij een aantal huishoudens. Het afvalbeleid in Oeganda is namelijk erg gebrekkig en het afval belandt voor het grootste deel op vuilnisbelten waar het de omgeving vervuilt, in het grondwater terecht komt en een gevaar vormt voor de gezondheid van de omwonenden. Dit bedrijfje kreeg eerder al hulp van twee groepen projectstudenten van Humasol, Waste Masters 1 & 2, en momenteel is er een derde groep aanwezig, Waste Masters 3. Zij probeerden de deelnemende huishoudens aan te sporen het afval te sorteren. Hierdoor kan het organische afval, dat de grootste fractie vormt, gescheiden worden van het anorganische afval. Ze slaagden erin dit organisch afval te composteren. Dit systeem werkt al goed op kleine schaal, maar om het verkopen van compost rendabel te maken en al het afval te verwerken, moet het systeem uitgebreid worden. Het eerste luik van ons project bestaat dan ook uit het verder optimaliseren van het composteerproces. Dit houdt zowel logistieke als technische verbeteringen in. Om het composteerproces volledig te begrijpen, bezochten we Ecowerf, die op grote schaal aan compostering doet. Verder werkten we aan een proefopzet om compostering te bevorderen aan de hand van betere beluchting. Dit hopen we volgend semester in praktijk uit te testen. Het tweede luik vormt het verwerken van anorganisch afval. We kozen ervoor ons te focussen op plastiek, aangezien dit de grootste fractie vormt van het anorganisch afval. We voerden een literatuurstudie uit waarbij we onderzochten op welke mogelijke manieren plastiek verwerkt kon worden en hoe realistisch dit uitgebouwd kon worden op de projectlocatie. Momenteel werken we het idee van pyrolyse verder uit. Hierbij wordt plastiek anaeroob verhit tot een temperatuur van minstens 400°C om er brandstof uit te winnen. Dit zou een interessant product zijn voor de Oegandese bevolking aangezien brandstof er erg duur is. Er gebeurt momenteel ook al onderzoek naar aan de universiteit van Makerere die in Kampala gelegen is. Een andere optie die we uitwerken is het versnipperen en wassen van plastiek om dit te verkopen aan grotere plastiekverwerkingsbedrijven. Hierbij zouden we gebruik willen maken van de “Precious Plastic technology” die online gratis handleidingen aanbiedt om zelf plastiekverwerkingsmachines te bouwen. Al deze ideeën zullen we bundelen in een verslag waaraan we deze week hard zullen werken. Dan volgt de eerste presentatie waarna deze drie jonkvrouwen en deze dappere ridder een stapje dichter komen bij hun avontuur.
Humasol