Jambo jambo!
Gedurende ons project, kregen we veel te zien rondom ons. Zo bleven ook de bezoeken aan het plaatselijk schooltje in ons geheugen hangen. Het vorige team smeedde al plannen hen te steunen bij de bouw van nieuwe toiletten, maar toen we zelf binnensprongen kwamen we tot een frappante ontdekking. Bij de vraag hoe ze hun krijtborden maakten, werden we namelijk begeleid naar een kleine opslagruimte.
Dit schooltje en zovele anderen zijn inventief om het weinige geld dat ze hebben niet te verkwisten. In plaats van verf voor het maken van borden, gebruiken ze een mengsel gebaseerd op oude batterijen. Maandelijks wordt een goedje van kwikbatterijen, water en aardappelbladeren op de muur aangebracht om de mooie zwarte krijtborden te onderhouden. Het vermengen van kwik met organisch materiaal zoals de bladeren, kan leiden tot de vorming van methylkwik wat uiterst toxisch is en kan zorgen voor ontwikkelingsstoornissen.
Via de steun van vrienden en familie, konden we voor dit schooltje de krijtborden vervangen door verf die hier wél voor geschikt is. Aangezien dit geen losstaand fenomeen is en ons geldpotje nog niet volledig geleegd is, kunnen de volgende teams ook andere scholen in de omgeving hier aanspreken en het probleem aanpakken. Kleine moeite voor ons, grote impact op de gezondheid van zovele kinderen. Bedankt aan iedereen die een steentje bijdroeg!
Dit was het dan, Waste Masters 2. De voorbije weken zijn Thomas en Celien veilig teruggekeerd naar het oh dierbaar België om zich klaar te stomen voor hun Erasmus ervaring. Ondertussen zijn ze beide al opnieuw vertrokken om zich te laten vernevelen door een dubbele cultuurshock in Finland of Tsjechië. Van Helena en Anton waren ze hier nog niet af; gedurende drie weken hebben ze naast Oeganda ook Tanzania en Kenia nog bezocht, met daarna een laatste stop op onze thuisbasis in Kanganda.
Wat een maanden. We onderzochten interessante onderwerpen, ontmoetten inspirerende mensen, putten hier motivatie uit en gebruikten al deze energie om elke dag opnieuw in beweging te zijn richting een duurzamer afvalbeheersysteem. Ons project was niet welomlijnd, maar de invulling die het kreeg door ieder van ons is er eentje om trots op te zijn. De up-scaling van de compostering is een feit, inclusief ruime plot en watervoorziening. Ons verhaal heeft vele mensen en zelfs vele hoeken in Oeganda bereikt. Het potentieel van compost is zichtbaar voor vele ogen.
Tradities zijn er om geëerd te worden. Afscheid gaat gepaard met het planten van bomen (echte weliswaar, niet via Ecosia). Samen met alle werknemers van Waste Masters Limited plantten we daarom een mangoboom, in het midden van ons wandelrondpunt op de demonstratieplot. Een mooi moment dat het besef nog meer deed rijzen dat het composteren nooit mogelijk zou zijn zonder de inspanningen van zoveel verschillende mensen. Iedereen voegde een schep aarde toe, ‘grow mango tree grow’ en ‘grow Waste Masters grow’ op de achtergrond.
We zijn nu klaar om een punt te zetten achter deze fase van het project. Joris is als eerste soldaat van WM3 op de boerderij van Chrispin aangekomen. Hij is ijverig en heeft op zijn eentje al heel wat werk verzet. Bij deze geven we de fakkel aan hem en de andere leden van WM3 door. Veel succes Joris, Eline en Elke!
Dit was het dan, Waste Masters 2. De voorbije weken zijn Thomas en Celien veilig teruggekeerd naar het oh dierbaar België om zich klaar te stomen voor hun Erasmus ervaring. Ondertussen zijn ze beide al opnieuw vertrokken om zich te laten vernevelen door een dubbele cultuurshock in Finland of Tsjechië. Van Helena en Anton waren ze hier nog niet af; gedurende drie weken hebben ze naast Oeganda ook Tanzania en Kenia nog bezocht, met daarna een laatste stop op onze thuisbasis in Kanganda.
Wat een maanden. We onderzochten interessante onderwerpen, ontmoetten inspirerende mensen, putten hier motivatie uit en gebruikten al deze energie om elke dag opnieuw in beweging te zijn richting een duurzamer afvalbeheersysteem. Ons project was niet welomlijnd, maar de invulling die het kreeg door ieder van ons is er eentje om trots op te zijn. De up-scaling van de compostering is een feit, inclusief ruime plot en watervoorziening. Ons verhaal heeft vele mensen en zelfs vele hoeken in Oeganda bereikt. Het potentieel van compost is zichtbaar voor vele ogen.
Tradities zijn er om geëerd te worden. Afscheid gaat gepaard met het planten van bomen (echte weliswaar, niet via Ecosia). Samen met alle werknemers van Waste Masters Limited plantten we daarom een mangoboom, in het midden van ons wandelrondpunt op de demonstratieplot. Een mooi moment dat het besef nog meer deed rijzen dat het composteren nooit mogelijk zou zijn zonder de inspanningen van zoveel verschillende mensen. Iedereen voegde een schep aarde toe, ‘grow mango tree grow’ en ‘grow Waste Masters grow’ op de achtergrond.
We zijn nu klaar om een punt te zetten achter deze fase van het project. Joris is als eerste soldaat van WM3 op de boerderij van Chrispin aangekomen. Hij is ijverig en heeft op zijn eentje al heel wat werk verzet. Bij deze geven we de fakkel aan hem en de andere leden van WM3 door. Veel succes Joris, Eline en Elke!
