De zonnedroger optimaliseren, een spaanse handleiding schrijven en promo voeren, dat is het werk wat ons restte in de laatste drie weken.
Alessandro moest eerder vertrekken naar België en spitste zich zijn laatste dagen toe op het schrijven van de Spaanse handleiding. Ik legde me in tussentijd toe op (eerst en vooral) het doen werken van de sensoren en het uitlezen van de data. Er waren immers terug wat problemen opgedoken: het geheugen van de hoofdsensor bleek beschadigd te zijn. Toch hield ook dit ons niet tegen: door het herschrijven van de programma’s konden we gebruik maken van het kleine interne geheugen en zo terug gebruik maken van de sensoren.
De sensoren in de zonnedroger
Hierna werd het tijd om de opvolging van het project met de baas van de prosperidad, Abdias, te bespreken. Hier stuitten we echter op een probleem: kleine boeren zullen niet bereid zijn de zonnedroger te kopen. Ze hebben nood aan snelle inruiling van geld voor hun koffie en zullen niet investeren in een zonnedroger die op lange termijn geld zal opbrengen. Dit mentaliteitsprobleem zal niet snel opgelost kunnen worden en zal jaren tijd vragen mits de hulp van de prosperidad. Voor grote boeren heeft onze zonnedroger een te kleine capaciteit. Onze zonnedroger (hoe hij nu is) herproduceren zal dus weinig nut hebben. Toch zijn er nog steeds enkele mogelijkheden: de prosperidad investeert zelf in de boeren en koopt voor hun een zonnedorger (na lange tijd krijgen ze dan dit geld terug met de opbrengst van de zonnedroger), we bouwen een grotere voor de grote boeren, de kleine zonnedroger wordt toch nog gebruikt voor café especiales. Café especiales is koffie die een heel erg hoge kwaliteit heeft. Hierbij is er wel de voorwaarde dat de zonnedroger erg goede resultaten moet geven.
Op basis van dit gesprek pastte ik de promotour aan. Ik focuste niet meer specifiek op promo van onze zonnedorger maar eerder op het algemeen sensibiliseren van zonnedrogers, aftoetsen bij boeren en specialisten wat zij van ons model vonden en of het bruikbaar was voor café especiales. Voor hulp hierbij kon ik rekenen op Selim, ons derde teamlid. Selim werkt ook aan een ander project van Humasol (de vochtigheidssensor) en moest zijn tijd verdelen over beide projecten. In de eerste weken was hij vooral met de vochtigheidssensor bezig maar nu was hij klaar om mee te helpen aan de zonnedroger.
Selim en ik gingen eerst op bezoek bij Eber, de baas van Finca Churupampa. Finca Churupampa is een andere cooperativa in Chirinos en directe concurrent van de prosperidad. Kort samengevat: Eber is een man van het leven. Hij nam ons mee naar zijn boerderij waar hij enorm ambitieus vertelde over zijn optimalisatietechnieken voor zijn koffie en zijn grootse plannen met zijn huis: zwembad, voetbalveld,… Noem maar op. Niks stond hem in de weg. Zijn huis was per slot van rekening ook een investering: hiermee kon hij aan socio’s (dit zijn boeren die aangesloten zijn bij een cooperativa) tonen wat voor levenskwaliteiten goede koffie met zich meebrengt.
Een van Ebers ambitieuze plannen
Zondag kregen Selim en ik de kans om in de prosperidad op een grote bijeenkomst van socio’s een presentatie te geven over de zonnedroger. Het was een leerzame dag waar we veel enthousiaste socio’s leerden kennen. Aangezien zondag normaal een rustdag is, vonden we dat we ‘s avonds wel wat ontspanning verdienden. Ideaal want Abdias stelde voor om samen naar de lokale bingo te gaan. Veel bingo was er echter niet aan, het was een groot feest waar om het uur eens een bingonummertje werd afgeroepen. Peruvianen zijn echte dansliefhebbers, en dat heb ik die avond maar al te goed geweten. Elk nummertje was er wel iemand die graag de gringa de lokale dans wou leren.
Promotour
Salsa op een van de fiestas
De testkoffiebonen van onze zonnedroger hadden inmiddels plus minus hun optimale vochtigheid bekomen. (Op de koffiebonen van de onderste bandeja’s na, deze hadden een veel hogere vochtigheid). We lieten ze beoordelen door de catadors, de gespecialiseerde koffieproevers. Deze reslutaten waren niet zo hoog als we hoopten. Om deze reden en de resultaten van de sensoren besloten we om de luchtcirculatie in de zonnedroger te verbeteren door de schouw op een grotere stand te zetten. Verder pasten we nog enkele zaken aan zoals onder andere het toevoegen van een dak boven de schouw. Zo was de zonnedroger klaar om een nieuwe batch koffiebonen te drogen.
De laatste week was een feestweek: heel Chirinos stond op zijn kop voor de dag van de Peruviaanse koffie en voor fiesta de Santa Rosa de Lima dat op 30 augustus valt. De straten van het kleine dorpje waren ineens gevuld met allemaal kleine kraampjes en eettentjes. De Cuy hing, zoals altijd, boven de kraampjes aan de waslijn te pronken. Hier kreeg ik ook weer meer dan eens de kans om mijn salsapasjes te oefenen. Dit was de ideale afsluiter van twee fantastische maanden werk in de Prosperidad. Bij het afscheid konden menige traantjes en afscheidsspeeches niet ontbreken. Het enigste wat mij nog rest te zeggen is: gracias por todo en hopelijk tot ziens!
Cuy (of cavia), een typische lekkernij in Peru