Zaterdag 15 juli

Wel, zoals jullie vorige week lazen liep ons project voorlopig niet echt van een leien dakje en niet omdat er hier enkel golfplaten daken bestaan. Desondanks begonnen we maandag met goede moed duidelijke schema’s op te stellen om visuele ondersteuning te hebben bij de uitleg aan het dorp waar we ons project uitvoeren. We dachten dat we tot nog toe in de put zaten, maar toen we die avond het dorp voor het eerst zonder gids gingen bezoeken vielen we nog een stukje dieper. Het woord politie heeft een ietwat andere betekenis zullen we maar zeggen. Alles liep gelukkig goed af, afgezien van wat emotionele schade. Het feit dat Timon die nacht best wel ziek was leverde een ideaal excuus om de volgende dag (te proberen) te recupereren.

Woensdag deden we met knikkende knieën een nieuwe poging, deze keer wel succesvol! Gelukkig zijn de dorpelingen best wel flexibel en konden we na financiële berekeningen een van de gemaakte afspraken toch nog herzien in een volgende vergadering. We kregen ook een rondleiding in het dorp, terwijl we onze kunstig getekende plattegrond in de aanslag hielden om aan te duiden welke huizen al licht hadden en welke families wij zouden kunnen helpen. Een bezoek aan een lokale elektriciteitswinkel gaf ons uiteindelijk genoeg vertrouwen in de kwaliteit van de beschikbare batterijen. Het feit dat Timon per ongeluk met vuile schoenen op een gebedsmatje stond (dat plots werd bovengehaald) houdt hen hopelijk niet tegen om binnenkort goede zaken met ons te doen. Eindelijk ziet het ernaar uit dat de praktische werken kunnen beginnen na het weekend!

Een reden om feest te vieren, maar die hebben ze hier precies al genoeg. We werden ook deze week plots uitgenodigd voor een feestje. Voor we aankwamen wisten we nog niet goed wat de bedoeling was, maar het was blijkbaar de vice-consul van Frankrijk (geen idee wat een vice consul betekent, maar hij leek wel belangrijk) die ons uitgenodigd had om ‘le quatorze juillet’ te vieren. Helemaal underdressed beleefden we toch een leuke avond. De organisatie en vooral de technische ondersteuning van het feest zijn op zijn zachts gezegd Afrikaans (lees: tien keer erger dan de gemiddelde scoutsfuif in België), maar dit zorgde voor een extra sausje hilariteit. Een mooie afsluiter van de week.

We kijken nu al uit naar wat komende week ons zal brengen, hopelijk geen zielige blogs meer 😉

Kun je geloven dat dit maar de helft is van Timon zijn kousen?

Onze mascotte helpt ons herinneren om veel te zonnecreme te smeren, ook al is het momenteel regenseizoen.

Naast de schattige kindjes ook nog een schattig pasgeboren geitje.

Deze kudde koeien liep ons bijna van de weg. Wel netjes begeleid door een aantal vijfjarigen.

Een van de schema’s die we gebruiken ter ondersteuning.