Zondag 9 juli

De verblijfplaats, zoals beschreven in ‘aankomst in Sokounon’ is nog steeds even geweldig. We komen echt niets tekort (behalve een wc-verfrisser misschien, hoewel we toiletpapier gekocht hebben met een bloemengeur die ze in het volgende dorp waarschijnlijk nog kunnen ruiken). Maar we zijn hier om een project uit te voeren. Maandagochtend knalden we hiervoor het officiële startschot. Laten we meteen met de deur in huis vallen: het loopt minder vlot dan we dachten.

Wij hebben het voorrecht op een locatie te verblijven waar (onder andere) Humasol reeds enkele projecten uitvoerde, zowel op de boerderij als in de buurt. Ideaal dus om te zien wat er na een jaar nog allemaal van overschiet. Dit klinkt ironisch, maar jammer genoeg zijn er echt wel een heleboel problemen opgedoken, en dan in het bijzonder met de batterijen. Aan de ene kant is dit echt een ultieme kans om een heleboel feedback te produceren voor de andere projecten hier en voor de toekomst, maar aan de andere kant kan je je wel voorstellen dat het bijzonder demotiverend is om hier mee geconfronteerd te worden als het je doel is deze installaties juist te ‘promoten’…

Het evalueren van de geplaatste installaties wekt veel vragen waar niet altijd een antwoord op te vinden is. Soms voelt het alsof we 10 problemen tegelijk zijn aan het oplossen en zo zien we het bos niet altijd door de bomen. Gelukkig kunnen we rekenen op de steun van onze Humasol contacten in België, bedankt!

We zijn blij te zien hoeveel interesse er hier is voor zonnepanelen en we kunnen de verzoeken om eens langs te komen letterlijk niet bijhouden. Maar we willen eerst op zoek gaan naar betere componenten waarvan we overtuigd zijn van de kwaliteit, voor we effectief iets plaatsen of aanbevelen. Hiervoor gaan we zeker samenwerken met de andere teams hier in de buurt. De duurzaamheid van een zonnepaneelinstallatie is immers van groot belang!

In conclusie: Ondanks een heel jaar voorbereiding, is het project toch echt wel heel anders dan verwacht. We dopen hierbij de term ‘projectshock’. We verwachtten een cultuurshock maar op dit moment worstelen we ook nog eens met alle eerder genoemde projectgerelateerde problemen. Desondanks maken we gestaag vorderingen en hebben we veel mensen die ons helpen.

Maar naast deze moeilijkheden is het hier eigenlijk best wel fantastisch. De vriendelijkheid van de mensen is van een soort die we niet kennen. We hebben al gezongen, gedanst en vooral veel gelachen ( ? ). Een jarige Marjon (zie de blogs over PV Awareness in Boko) is natuurlijk een goed excuus voor een gezellige belgenbijeenkomst in de stad. De kinderen van een weeshuis bezochten de boerderij en zongen prachtige liedjes. Gisteren bezochten we ook een Afrikaans feest ter ere van drie meisjes die afstudeerden. Hoewel we er eigenlijk niemand kenden werden we ontvangen als eregasten. Na een culturele traditie om de gelukkigen geld te geven door het tegen hun voorhoofd te duwen kwam er plots een lokale dansgroep in het midden. Het volgende filmpje geeft een indicatie van de explosieve ervaring.

(Wegens technische redenen lukt het toch niet om het filmpje te plaatsen, het is nog altijd Afrika 😉 )

De kinderen van een naburig weeshuis kunnen prachtig zingen en gekke bekken trekken.

Een bezoek aan de mooie Don Bosco school.

We bezochten een dorp waar reeds een gemeenschappelijke zonnepaneelinstallatie staat.

Dit is onze mascotte waar we veel belang aan hechten.

Deze hangmat wordt nog te weinig gebruikt volgens ons.