Blog numero seis 25/07- 5/08 (Geschreven door Robbe)

Na een rustgevend weekendje in Jaén begonnen we vol goede moed aan de nieuwe week. Dinsdag kwam onze man met de drilboor. Na zijn oorspronkelijke bewering in Chirinos dat dergelijke stenen op een halfuurtje gefixt waren, zagen we deze dag als een heuse D-day. Helaas, viel dat even tegen! Een blik op onze pronksteen en we zagen de drilboorman al een druppeltje zweet wegvegen. De volgende dagen bleef het geluid van de drilboor door de bossen van La Buitrera ronken.
Ondertussen hadden we ook een oplossing bedacht om onze loodzware buizen naar beneden bij de rivier te krijgen. Freek construeerde een soort van kabelbaan die na enkele testen met kleinere buizen klaar was voor het grote werk. We kregen 5 buizen beneden, maar volgens de Peruanen zou het toch veel veiliger én sneller gaan als we hun alles gewoon naar beneden lieten dragen. Die raad kunnen we niet in de wind slaan! Aan de rivier was er voorlopig niet veel plaats meer over dus lieten we de overige buizen maar even voor wat ze waren.
Het tweede deel van de week ontsnapte ikzelf even aan de impasse door met de mannen van de Seguridad ( de plaatselijke politie) al onze betoningrediënten in Chirinos te gaan regelen. Met heel veel hulp van deze gasten kon ik de maestro overtuigen om toch maar de hoeveelheden te verkopen die wij berekend hadden en niet diegene die hij normaal volgens zijn eigen vuistregeltje gebruikt. Tijdens de vele ritjes om alles ter plaatse te krijgen voerde ik heel wat diepe gesprekken. Deze trip betekende sowieso een boost voor mijn ‘castellano’ ( Spaans dus).
Op het einde van de week was ons steenpobleem nog niet uit de weg gedrild, dus kun je wel zeggen dat deze week niet echt het gewenste resultaat opleverde… Maar we gaven de moed nog niet op, in een maand kan er nog heel veel veranderen! De rest van onze humasolmakkers was op weekendtrip naar Tarapoto, maar wij hadden beslist dat we daar teveel tijd mee gingen verliezen, dus kookte Gerben de zaterdag als troost een supermaaltijd met de volle drie gangen. Daarna gingen we nog even dansen, wat eigenlijk betekende dat we wanhopig een beetje salsa uit onze klungelige benen probeerden te persen.
De maandag en dinsdag van de 2e week in deze blogpost ontdekten Gerben en ik nog dat de aansluiting van de bochten voor de buizen niet verliep zoals we dachten. Met het steenprobleem er nog eens bij stonden de werken in la buitrera eigenlijk volledig stil en beslisten we gezamenlijk om terug te keren naar Jaen. Hier konden we dan de intakeblokken, die bedoelt zijn om het begin van de buizen in de rivier te beschermen, alvast maken. Aangezien de wagen van onze amigo’s van de Seguridad in panne lag, moesten we de weg naar Chirinos tevoet verkennen. Dit werd een zware, maar wel heel mooie wandeling.
De volgende twee dagen vlogen we er vollenbak in om eindelijk eens resultaat te boeken. Ikzelf leerde lassen om de wapeningskooien te construeren, Gerben timmerde de bekistingen bij elkaar en Freek hield zich bezig met het shoppingsgedeelte van al het nodige materiaal. Vrijdagochtend kwam de betonmolen aan bij de Yapangos (werkplaats) en konden we al onze betonkennis aanwenden om uiteindelijk heel tevreden te zijn met het resultaat!
Humasol