Na onze vorige uitstappen naar Kuelap en Gocta hebben we ons zeker niet stilgehouden. Onze Familiehydro begon misschien wel vorm te krijgen, maar deze was nog bijlange niet af. Zagen en knippen, plooien en boren zijn de simpelste bewerkingen die we nog maar hadden gedaan. Nu komt continu lassen, draaien, houtbewerken, schilderen en slijpen daar nog eens bij! In onze vaste stek bij de Yapango’s vinden we nu al goed onze weg. We durven al eens meezingen op de Peruviaanse muziek en onze kleine vreugdesdansjes doen iedereen hier opvrolijken.

In tussentijd ontpopte Laura zich als een ware ‘pintera’, Mathieu als ‘carpintero’ en Michiel als ‘Tornero’. Nu ligt alles te drogen van het schilderwerk en staan we te popelen om alles in elkaar te draaien. Tijd dus voor onze blog even aan te vullen.

Om onze laatste puntjes van de Hydro aan te passen, zijn we nog eens langs geweest  bij een dorp dat de afgelopen 5 jaar steevast gebruik maakte van een Hydrocentrale.  Deze is gebaseerd op het eerste ontwerp in La Cascarilla (Allereerste hydroproject van Humasol!) maar lichtjes aangepast met de constructiekennis van de Yapango’s. Daarvoor hebben we 1u30 gereden in een jeep die godvergeten bergweggetjes moest doorstaan, maar met dank aan de keiharde rockmuziek van de taxichauffeur maakte alles direct een stuk aangenamer. Aangekomen in Vista Alegre de Zonanga was deze hydro nog steeds in goede staat. Het dorpje bestaat uit 40 huisjes en konden door de aanwezigheid van licht het leven een stuk aangenamer maken. Deze hydro heeft 5 jaar gewerkt zonder enig probleem. Sinds december is het elektrisch net uitgebreid tot hun dorp. Enerzijds positief dat het net meer afgelegen dorpen bereikt, anderzijds ook jammer dat hierdoor de hydro verloederd zal geraken. Hoe dan ook was dit bezoek meer dan leerrijk om te zien hoe de “stielmannen” hun Hydro gemaakt hadden. Het blijkt dus erg nuttig dat we nu al onze kennis over de werking terug duidelijk maken. Enkel moet het doelgebied verkleind worden naar de afgelegen huizen in plaats van volledige dorpen. De Peruviaanse overheid is namelijk van plan om alle dorpjes te voorzien van elektriciteit.

Naast het werken hebben we uiteraard ook een uitstapje gemaakt, deze keer naar Tarapoto. Klinkt niet bekend in de oren maar het is hier een van de meest toeristische plaatsen in de regio op de rand van het amazonewoud. Daar aangekomen werden we meteen aangesproken door een touring bureau om ons verschillende tripjes aan te smeren. Wij zijn hier natuurlijk enthousiast op in gegaan en stonden een uur later al klaar om te raften in de rio Mayo. Dit was met voorsprong het hoogtepunt van ons weekend. De bezienswaardigheden in Tarapoto waren vooral druk en gemaakt. Om ons weekend toch nog wat avontuurlijk te maken zijn we dan maar van 8 meter in de laguna azul gedoken. Even een kippenvel momentje om ons weekend af te sluiten.

Dit was wat we de laatste twee weken uitgestoken hebben. Hopelijk tot snel

Groetjes

Laura, Michiel en Mathieu

 

Humasol