La Buitrera 10/07-15/07 (geschreven door Robbe)

Na de vergaderingen(kruisverhoren) van de eerste week keerden Gerben en ik met een zwaar gemoed terug naar La Buitrera. Freek was dit weekend ziek gevallen met koorts en bleef nog wat langer in Jaen om te recupereren. Het Spaans van Gerben en ik behoorde nu niet echt tot het hoogste niveau van de groep en deze week moest de week van de waarheid worden om te kunnen beslissen of het project wel voldoende elektriciteit kon opwekken. Toen we toekwamen viel ons in eerste instantie de veelheid aan vreemde gezichten op. Bleek dat er een feestje aan de gang was! Na alweer een heerlijk avondmaal van gastvrouw Lucy haastten we ons naar de gemeenschapszaal. De sfeer was algauw opperbest. Hier in Peru is het de gewoonte om 1 glas met een groepje te delen en die moet voortdurend in sneltempo rondgaan dus iedereen had na korte tijd een opperbest humeur. Wij ontkurkten onze laatste fles delirium en we mochten zowaar af en toe onze eigen (zelfs de techno van Gerben) muziek opzetten! Uiteindelijk werd er nog tot laat op de avond druk geconverseerd, met gebarentaal indien nodig. De volgende dag was het onze eerste echte werkdag. Het uitgraven van het grootste deel van het traject stond op het dagprogramma en het dorp had ons 8 harde werkers als hulp beloofd. Na zo’n zware avond geloofden we daar niet zo hard in, toch was iedereen om 8u s’ochtends op post! Er werd aan een indrukwekkend tempo doorgewerkt en de boeren dachten ook intensief mee met ons. Hier en daar moesten we ons ongelijk wel eens toegeven. Tegen 15u smiddags moesten we de gravers bijna tegenhouden om nog verder te werken aangezien het voorziene stuk al volledig gedaan was en de rest nog niet voldoende afgemeten. Op voorstel van de locals hebben we dan maar nog een paar uur onze voetbalkunsten (ahum) bovengehaald. De 2 partijtjes voetbal bleken zelfs nog lastiger dan wanhopig op een steen staan kappen tot een local je te hulp schiet! De dagen daarna hebben we ons vooral beziggehouden met het nauwkeurig afmeten van het gehele traject. Freek is de derde dag met de rest toegekomen. Onze hoogtemetingen voerden we uit met 2 stokken, een dun touwtje, een lintmeter en een waterpas. We probeerden zo goed mogelijk de principes uit onze lessen toe te passen en kwamen dit keer wel een aanvaardbaar hoogteverschil uit. Desalniettemin zal er toch een kleine dam nodig zijn in de rivier om het wateroppervlak met ongeveer zo’n 20cm te doen stijgen.