Mbote na bino, ofwel “goeiedag” in het Lingala. Het Lingala is samen met het Frans hier de meest voorkomende taal. Ondertussen is het voor ons dag 6 in Kinshasa. Na de overvolle eerste dagen is het tempo nu toch wat gezakt. Dat betekent niet dat we ons vervelen, integendeel: dit is het ideale moment om de communicatie naar het thuisfront wat bij te werken, nog wat technische info op te zoeken, en de datalogger verder te programmeren.
Dit is misschien een goed moment om een kort overzicht van de voorbije dagen te geven: zaterdag zijn we, op zoek naar bekabeling en zekeringen voor de zonnepanelen (de grotere componenten zijn op voorhand door ons besteld en door onze partnerorganisatie reeds naar de projectlocatie in Kidima vervoerd), een eerste keer op verkenning geweest in de stad met Papa Shamba. Papa Shamba is een vroegere onderdirecteur van de Congolese energiemaatschappij SNEL. Met zijn hulp hebben we de nodige componenten vrij vlot kunnen vinden, en konden we de verschillende prijzen beginnen vergelijken. Na een late maar lekkere lunch bij Inge zijn we dan met Boniface, een prof van ISTA (een van de universiteiten hier), het echte, bruisende Kinshasa gaan ontdekken. Waar beter om die ontdekkingstocht te beginnen dan in de wijk Matonge? Met zijn talloze cafétjes en zwoele Afrikaanse ritmes is dit de plek bij uitstek om het echte Congo te leren kennen. Na een kleine wandeling en het proeven van wat lokaal bier zijn we dan terug naar het centrum afgezakt om de match tussen Duitsland en Italië mee te pikken.

Zondag was het tijd om te ontsnappen aan de drukte van de stad. Samen met enkele kinderen van de Belgische school (waar wij verblijven en waar Inge woont), zijn we in een zwemvijver buiten Kinshasa gaan zwemmen. De zwemvijver, gerund door een Belg, was een echt tropisch paradijs. En bovendien veilig om in te zwemmen, want het water is er afkomstig van een nabijgelegen bron. Na een heerlijke barbeque ik was het dan tijd om terug naar Kinshasa te gaan. Onderweg zijn we nog even aan de luchthaven gestopt om een paar vertrekkende Belgen uit te wuiven.

Fred en Tuur met onze nieuwe copain Sammy, die zo mogelijk nog gepassioneerder over technologie kan praten dan Tuur

Maandag zijn we dan onze componenten effectief gaan kopen. Onder het toeziend oog van Papa Shamba verliep de aankoop zonder problemen: uiteindelijk hebben we alle componenten kunnen vinden aan een degelijke prijs en kwaliteit. Door toedoen van Papa Shamba hebben we zelfs korting gekregen. ’s Avonds hebben we Humasol voor het eerst in detail ingelicht over de progressie van het project, alvorens een vis van een halve meter te verorberen.

Dinsdag moesten we nog een paar componenten in de winkel gaan afhalen, en daarna hebben we op CEDESURK (waar Inge werkt) een interessante discussie over zonnepanelen en toebehoren gevoerd met Mr. Muliri, de technisch directeur van de instelling. Tegen de avond hebben we dan ook contact gehad met onze partnerorganisatie Kalasi, om nog eens het een en ander te bespreken. Het is namelijk zo dat er momenteel heel veel zusters samengekomen zijn in Kidima, waardoor de eerstvolgende dagen geen plaats voor ons zal zijn. Het ziet er dus naar uit dat we nog een paar dagen in Kinshasa zullen verblijven. Dat hoeft geen nadeel te zijn, want er valt hier nog veel te doen…

Humasol