English
Last week was important because I had to give a presentation on our device for various representatives of the university, the cooperatives, the municipality and the various NGO’s in Jaen. I prepared the presentation and they reacted very enthusiastically. After the Q & A it was my turn to ask them some questions. The question was simple, will the farmers buy this meter, or what can we still improve so they will? All were enthusiastic and showed this with their response. The cooperatives talked about 90% of their farmers who would buy it if the price stayed below 300 soles. The others were talking about the same quantities, they were convinced that this device will be a success. The university was also present, and so I met another professor of the engineering faculty. Meanwhile I already know four professors there, but they still don’t move. The last was motivated and told me that he would talk with the rest soon. Unfortunately, this is normal at the university, many words and little action. This Friday is already my last day in Jaen, and I still don’t have any news of the university to discuss our cooperation.
I also continued to write our scholarship application, I got to the last part, the financial part that is the hardest.
For my last weekend I was supposed to go to Supayacu, a native community, where the crew of Ingeniería Sin Fronteras was shooting a movie. I could join them and would come to know this fascinating community, and of course, I could be in the film.
Unfortunately, it turned out differently, I became ill Thursday night. 39 ° fever, pain everywhere, vomiting, the whole thing so I was hospitalized on Friday. First they thought of dengue or zika, which are widespread over here right now, so my blood was taken and sent to the lab. Unfortunately, it takes two days for dengue and 15 for zika, so I wouldn’t get an answer soon. Other research showed that I had inflammation in my intestines, bladder, and other places from which I didn’t understand the names. Cure: water, antibiotics and paracetamol. They drugged me and I slept the whole Friday in the hospital, afterwards I could go home. Saturday I was better, but it was not until Sunday that I was fully recovered. Because I was weak, I now have something else, luckily I’m not feeling as bad as before. I have been coughing heavily since three days now, so I sleep badly, but I can do everything so that is nice.
Robbert arrived on Monday, and I am giving him a crash course of Jaen and our project before I leave.
Nederlands
Vorig week was belangrijk omdat ik een presentatie mocht geven over ons toestel voor verschillende vertegenwoordigers van de universiteit, de coöperatieven, de gemeente en de verschillende vzw’s in Jaén. Ik had de presentatie goed voorbereid en ze werd zeer enthousiast onthaald. Na Q&A was alles duidelijk en was het mijn beurt om hen enkele vragen te stellen. De vraag was simpel, zullen de boeren dit toestel kopen, of wat moet er nog verbeteren? Ze waren allemaal enthousiast en toonden dit ook met hun antwoord. De coöperatieven hadden het over 90% van hun boeren die het zouden kopen als de prijs onder de 300 soles bleef. Ook de anderen hadden het over dezelfde hoeveelheden, ze waren ervan overtuigd dat dit toestel een succes zal worden. De universiteit was zelf ook aanwezig, en ik heb dus nog een andere professor van de ingenieursfaculteit ontmoet. Ondertussen ken ik er al 4, maar nog altijd beweegt er niets. Ook de laatste was gemotiveerd en zei me dat hij snel met de rest ging overleggen. Helaas blijkt dit de normale gang van zaken bij de unief, veel woorden en weinig daden. Deze vrijdag is mijn laatste dag al in Jaén, en toch heb ik nog altijd geen nieuws van de universiteit over hun samenwerking.
Ik ben ook verdergegaan met het schrijven van onze beursaanvraag, en ben nu aan het laatste deel geraakt, het financiële deel dat ook het moeilijkste is.
Voor mijn laatste weekend ging ik normaal naar Supayacu, een inheemse gemeenschap, waar de crew van Ingeniería Sin Fronteras een film ging opnemen. Ik mocht mee en zou deze boeiende gemeenschap leren kennen, en natuurlijk mocht ik figurant zijn in de film.
Helaas is het anders uitgedraaid, ik ben donderdagnacht ziek geworden. 39° koorts, overal pijn, braken, alles erop en eraan dus ik ben vrijdagochtend in het ziekenhuis opgenomen. Eerst werd aan dengue of zika gedacht, waar momenteel epidemieën van zijn, dus werd mijn bloed afgenomen en naar het labo gestuurd. Helaas duurt dit voor dengue 2 dagen en voor zika 15, dus snel zou ik geen antwoord krijgen. Uit ander onderzoek bleek dat ik een ontsteking had in mijn darmen, blaas, en nog andere plaatsen waarvan ik de namen niet verstond. Oplossing: water, antibiotica en paracetamol. Ik werd dus platgelegd onder de pillen en sliep heel de vrijdag in het ziekenhuis, waarna ik naar huis moest. Zaterdag was ik beter, maar het was pas zondag dat ik weer helemaal hersteld was. Doordat ik verzwakt was heb ik nu wel iets anders opgelopen, gelukkig is dit minder erg. Ik ben ondertussen al 3 dagen zwaar aan het hoesten waardoor ik slecht slaap, maar gelukkig kan ik wel alles doen.
Robbert is maandag dan aangekomen, en ik ben hem nu een spoedcursus Jaén en vochtigheidsmeter aan het geven voordat ik vertrek.
