Hola,
Met de hydro op het dak van een collectivo (een Toyota Corolla die zo goed mogelijk gevuld is –10 mensen zijn geen uitzondering- en richting een klein dorpje rijdt), vertrokken we richting Mael om onze eerste experimenten te doen met de familiehydro. Op dezelfde plaats waar de eerste hydro van Humasol werd geplaatst, mochten wij het nieuw concept van de familiehydro testen! Na een goed plaatsje gezocht te hebben, konden we beginnen met de wildbegroeide omgeving naast de beek vrijmaken. Het hoogteverschil is iets minder dan wat we gewenst hadden, maar dit zou niet zoveel meer uitmaken. Uiteindelijk na de eerste dag was zo goed als alles opgezet om getest te worden. Maar aangezien het al snel pikkedonker werd, moesten we nog een nachtje ongeduldig wachten om ons harde en noeste werk te testen.
Volgende ochtend opstaan met het geluid van de kakelende kippetjes als wekker. Om ons nog wat extra moed te geven, kregen we een superontbijt, namelijk Belgische pannenkoeken! Nu kon de dag al helemaal niet meer stuk. We zagen eerst dat er genoeg water in de buis aanwezig is, en de druk op zijn minst ook wel hoog genoeg is. Nu kwam het langverwachte moment, onze draaiende hydro! Spijtig genoeg was dat we ook al zagen dat onze flexibele buis waarschijnlijk te flexibel was. Namelijk wanneer het water te snel door de buis stroomde, zorgden de onderdruk in de hoeken en de inertie van het water dat de buis ingeknepen werd. Ondertussen kon het water niet meer continu stromen en verloren we alle druk in de penstockbuis. We kunnen dus de hydro maximum op halve kracht testen. Alles lijkt goed te werken, turbine draait soepel, generator doet zijn werk, licht wordt opgewekt, maar niet voluit. Zelf na de hoeken uit de buis te trekken en ruime bochten te nemen of de buis rond te proberen houden, bleek het probleem nog steeds niet uit de weg geruimd. Niet getreurd, niets werkt van de eerste keer. Dus direct terug richting Jaén om een nieuwe buis te zoeken. PVC buizen zijn uit den boze aangezien deze volledig in de grond moeten gegraven worden omdat deze anders broos worden en bij elke stoot kunnen breken. Uiteindelijk gestoten op een nieuwe buis die gelijkaardig gemaakt wordt als de stofzuigslangen. Deze zijn ook bestand tegen onderdruk, wat ons ook zou helpen tegen het probleem van het toeknijpen van de buis. Maar wat blijkt, de buis kan maar na het weekend geleverd worden.
Dus tijd om ons terug bezig te houden met andere dingen. Aankopen doen voor de aankomende week, flyers maken, en vragen voor op de radio te komen. Bij radio Marañon (de regionale zender die het verst reikt in “platte”land) kregen we direct een aanbod. En dat niet alleen, ze willen zelf een korte reportage maken voor op hun gloednieuwe zender! In het ochtendprogramma waarin ze het nieuws overlopen hebben we een plekje verdiend om te vertellen over de hydro’s en wat onze visie is: licht/elektriciteit opwekken voor de mensen die deze voorziening niet hebben.
Ondertussen is Laura vertrokken om de opstart van de turbine in La Buitrera op te volgen. Aangezien we hier ons nieuw contact met Vima (kerkelijke organisatie die zorgt voor een milieuvriendelijke houding wil aanleren aan de mensen) goed willen beginnen, hebben we ze geholpen met het opruimen van een nieuwe site voor een voorbeeldboerderij. Deze lag nog vol met plastiek en stenen op hun velden. Achteraf mochten we een kijkje nemen op een archeologische site (Montegrande) waar men nog steeds verder graaft naar vondsten van kruiken/menselijke restanten in de binnenste tombe.
Binnen enkele uurtjes vertrekken we dan ook terug met onze nieuwe penstock-buis richting La Cascarilla voor nieuwe en betere testen van de Familiehydro. Dus bij deze ronden we ook hier af.
Untill next time!
Greetz
Laura, Mathieu en Michiel
