English
Last week I continued with the sensors. I just finished the calibrations before I went to Lima, and could immediately start testing the devices when I got back. From the first tests I saw the machines where doing their job, albeit with a maximum error of 1%, and with an average error of 0.5%. Last year they had better results so I decided to recalibrate, but this time only with samples in the range of 12% to 15%. In the end, this gave about the same results. Below you can see the Excel file I prepared to keep all the data. Since there are 15 meters that work, calibration and testing have to be done 15 times as well, and in the end this means a lot of measurements, so it takes a long time to do them all. On the second picture you can see the calibration curve of a good device, the points are approximately in line. On the third picture you see a device where all the humidities are between 5000 and 5500, so it is more difficult to get correct results with this sensor.
But in the end, a maximum deviation of 1% is not a big problem. Farmers can still know when their beans are at 12% (or 13%) humidity and the price decrease for this deviation is minimal. If I compare the different gauges, the curves all lie very close together. So now I will see whether it is possible to perform the calibration with one device, and then use the data for all the others.
Saturday I continued working to win back the lost time in Huaraz, and on Sunday I went surfing for one day, as they announced a perfect swell! Unfortunately, it was not as good as expected, but still fun to enjoy the smaller waves with a dozen of other surfers. We also agreed to go to Chicama one of the next weeks; with a length of 4 km, the longest wave in the world.
Nederlands
Vorige week ben ik verder gegaan met de meters. Ik had de kalibraties net afgewerkt voor ik naar Lima ging, en kon dus meteen beginnen met het testen van de toestellen. Uit de eerste testen bleken de toestellen te werken, weliswaar met een maximale fout van 1%, en met een gemiddelde fout van 0.5%. Vorig jaar was dit beter dus ik besloot om opnieuw te kalibreren, maar deze keer enkel binnen het interval van 12% en 15%. Uiteindelijk gaf dit ongeveer dezelfde resultaten. Hieronder kunnen jullie het Excel bestand zien dat ik heb opgesteld om al de gegevens bij te houden. Aangezien er nog 15 meters werken, gebeuren de kalibratie en de testen dus ook telkens 15 keer, uiteindelijk gaat het dus om veel metingen en ik ben hier dus ook zeer lang mee bezig. Op de tweede foto kunnen jullie de kalibratiecurve van een goede meter zien, de punten liggen ongeveer op een lijn. Op de derde foto zien jullie een meter waar al de vochtigheden ongeveer tussen de 5000 en 5500 liggen, het is dus iets moeilijker om met deze meter juiste resultaten te behalen.
Maar uiteindelijk is een maximale afwijking van 1% geen groot probleem. Met de meter kunnen de boeren nog altijd weten wanneer hun bonen 12% zijn (of 13%) en de prijsvermindering voor deze afwijking is minimaal. Als ik de verschillende meters vergelijk, blijken de curves ook allemaal zeer dicht bij elkaar te liggen. Ik ga dus nu verder onderzoeken of het niet mogelijk is om een kalibratie met 1 toestel uit te voeren, en deze gegevens voor al de anderen te gebruiken.
Ik heb zaterdag doorgewerkt om mijn verloren tijd wat in te halen, en ben dan toch zondag voor 1 dag gaan surfen, aangezien ze een perfecte swell aankondigden! Helaas was het niet zo goed als gehoopt, maar toch weer tof om met een tiental andere surfers te genieten van de kleinere golven. We hebben ook afgesproken om een van de komende weken naar Chicama te gaan, met een lengte van 4km de langste golf ter wereld.
